Poznajcie Dżumę

Dżuma na dzień dzisiejszy ma jakieś 4 miesiące.

Początek swojego życia miała nadzwyczaj ciężki.

W sklepie zoologicznym w moim mieście postanowiono wprowadzić do obiegu szczurki. Nie mam nic przeciwko takiemu rozpowszechnianiu gryzoni pod warunkiem że są to godne warunki.

Te niestety nie były.

Z opinii właścicielki sklepu wynika że po zamówieniu szczurków od "dostawcy" przyjechały one w jednym pojemniku. Dopiero na miejscu w sklepie okazało się że to samczyk i samiczka.

Szczurki zostały rozdzielone jednak w transporcie musiało dość do czegoś i okazało się że niespełna 6-cio tygodniowa samiczka jest w ciąży.

Właścicielka sklepu postanowiła nie wpuszczać nikogo na minę i odchować młode, po czym sprzedać je po taniości (bo młode Dumbo po 10zł/sztuka to naprawdę tanio).

O całej historii dowiedziałam się gdy oseski miały jakiś tydzień.

Wyraziłam oczywiście chęć zaadoptowania takiego malca gdy tylko będzie to możliwe.

Jednakże z powodu kłopotów finansowych wybrałam się do sklepu trochę później niż zamierzałam.

Z miotu "mamuśki" pozostały tylko 3 samce oraz tatuś, matka była sama w klatce.

Do tego w osobnej klatce siedziały dwie młode szczurzynki, też samiczki, już z nowej "dostawy".

Zdziwiło mnie dlaczego "mamuśka" jest osobno, jak się jednak okazało po tym jak pani sprzedała jej córki szczurzyna załamała się i nieco zdziczała. Po wpuszczeniu jej do wspólnej klatki z innymi samiczkami robi "armageddon" próbując je zagryźć.

Widać ciąża w tak młodym wieku i w takich warunkach odbiła się niekorzystnie na psychice tego stworzonka.

Poszłam kupić dwa szczury, dwa samiczki. Pani sprzedawczyni jednak wyczuła moją sympatię do tych zwierząt oraz doświadczenie i powiedziała "bierz pani wszystkie trzy, samiczki za 60zł, matkę dam gratis bo i tak jej biednej nikt nie kupi".

Trzeba przyznać rację, szczurki z taką przeszłością nikt nie weźmie.

Nie mam jednak warunków na 3 szczury (w dodatku w 2 osobnych klatkach z powodu agresji mamuśki). 

Moją decyzję już znacie. Zaadoptowałam za darmo Dżumę.

Nie mogłam jej tam zostawić.

Mam świadomość tego że szczurka stała się aspołeczna, mam ją od tygodnia i jak narazie wychodzi na to że sama już zostanie. Nawet na samca znajomej nie reagowała korzystnie, na wspólnym wybiegu rzuciła się na niego z zębami...

Szynszyla też odgania. Taka już jest, będę z nią nad tym pracować i relacjonować tutaj postępy.

Jak narazie lecimy z oswajaniem.

Trzymajcie za nas kciuki.